Η κακή ψυχική κατάσταση και η κούραση ¨πολλαπλασιάζουν¨ την λάθος εκτίμηση των δεδομένων μιας ασφαλής οδήγησης ( όπως, φρενάρισμα σε λάθος σημείο και σε λάθος χρόνο ).

Αυτά τα δύο σε συνδυασμό με την απόσπαση της προσοχής μας κατά την οδήγηση, ευθύνονται ΓΕΝΙΚΑ για σχεδόν το 90% των σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων, που συχνά αποβαίνουν και θανατηφόρα. Για την νεολαία όμως , την «θανατηφόρα συνταγή » συμπληρώνει η «μαγκιά» ή έλλειψη εγκράτειας στα ποτά, τα ξενύχτια και μετά στο τιμόνι …. το ξέρουμε αυτό, τότε; γιατί συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στις κηδείες νεαρών παιδιών που σκοτώθηκαν σε τροχαίο;

Μάγκας είναι αυτός , που δεν θα εμπλακεί σε τροχαίο , αυτός που δεν θα γελοιοποιηθεί από το ποτό, αυτός που μπορεί να βάλλει κανόνες στην ζωή του. Ναι , πρέπει να έχουμε τύψεις , για τον φίλο μας , που τον αφήσαμε να οδηγήσει τα ξημερώματα και σκοτώθηκε και τώρα …πρέπει να πάμε στην κηδεία του . Κανόνες συνεπώς :

Η Στεναχώρια και ο θυμός σχεδόν δεκαπλασιάζουν τον κίνδυνο, η κόπωση τον τριπλασιάζει και η αφηρημάδα λόγω απόσπασης της προσοχής τον διπλασιάζει. Η ταραγμένη συναισθηματική κατάσταση του οδηγού γενικά , αν είναι π.χ. θυμωμένος, λυπημένος, κλαίει, βρίσκεται σε υπερδιέγερση, προσπαθεί παράλληλα ( ενώ οδηγάει ) να βρει την λύση σε ένα σημαντικό πρόβλημα που τον απασχολεί , σκέφτεται μια άσχημη εξέλιξη στην ζωή του , κ.α. αυξάνει τις περισσότερες φορές κατά μέσο όρο 9,8 φορές τον κίνδυνο τροχαίου.

Η οδήγηση με υπερβολική ταχύτητα , πάνω δλδ από το εκάστοτε όριο όπως φαίνεται στην σχετική πινακίδα , αυξάνει κατά μ.ο 13 φορές τον κίνδυνο. Η επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών αυξάνουν πάνω από 35 φορές τον κίνδυνο τροχαίου ατυχήματος , ενώ συνδυασμένα με νυκτερινή οδήγηση ο κίνδυνος ανέρχεται σχεδόν στην βεβαιότητα , ενός τροχαίου .

Οι παρακάτω συνήθεις – αιτίες απόσπασης της προσοχής του που μπορεί να αποβούν μοιραίες , 10..απλασιάζουν κατά μ.ο τον κίνδυνο .

*Η χρήση κινητού τηλεφώνου από τον οδηγό (είτε για να μιλήσει, είτε για να στείλει ή να διαβάσει κάποιο μήνυμα), αυξάνει κατά 12 φορές τον κίνδυνο ατυχήματος , όσο κι αν νομίζουμε ότι θα το κάνουμε εκ του ασφαλούς .

* Το σκύψιμο του οδηγού για να πιάσει κάποιο αντικείμενο δίπλα του (π.χ. το κινητό του ή τα γυαλιά ηλίου, η χρησιμοποίηση του ραδιοφώνου, του αιρ-κοντίσιον ή της οθόνης αφής του αυτοκινήτου, τον εξαπλασιάζει

* Λάθη όπως το να «κολλάει» κανείς πίσω από άλλο αυτοκίνητο, να μασουλάει κάτι, να μιλάει με το παιδί του ή άλλον συνεπιβάτη στο πίσω κάθισμα, να ‘χορεύει’ στο ρυθμό της μουσικής που ακούει ή (για τις γυναίκες οδηγούς) να βάζει μέικ-απ, να προσπαθεί να ¨δει¨ μέσα στο μπροστινό ή στο διερχόμενο όχημα , να διαβάσει την παρακείμενη Ταμπέλα , να δει τον ουρανό κ.α στην πράξη αυξάνουν κατά 40% τον κίνδυνο τροχαίου.

Όλα τα ανωτέρω διπλασιάζονται όταν υπάρχει έλλειψη εξοικείωσης με το αυτοκίνητο που οδηγεί ο οδηγός, ενώ αυξάνονται κατά 50% όταν έχει άγνοια των συνθηκών του δρόμου ΔΥΣΤΥΧΩΣ , σε πάνω από τις μισές διαδρομές με το αυτοκίνητό του, ένας οδηγός ( συνήθως νεότερης γενιάς οδηγών, ιδίως οι νεότεροι σε ηλικία ) ασχολείται παράλληλα με κάτι άλλο, εκτός από το να οδηγεί, οπότε υπερδιπλασιάζεται ο κίνδυνος ατυχήματος ακόμα και στον καλύτερο οδηγό.

Το φαινόμενο , ¨να μην κοιτάζουν πια τον δρόμο¨ , μας φέρνει σε μια κατάσταση ¨αυταπάτης ¨ ως προς την πραγματικότητα της οδήγησης εκείνες τις στιγμές ,σε μια κατάσταση Νιρβάνας , κάτι σαν ¨να μην οδηγάμε εμείς¨ , ακόμα και σαν να ονειρευόμαστε , δεδομένα , που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν τις περισσότερες φορές στον θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα ή στον σοβαρό μας τραυματισμό. Όσο δεν καταπολεμούμε αυτά ( αυτοπειθαρχώντας, ή συνειδητοποιώντας ότι η οδήγηση απαιτεί συγκέντρωση και μετά το πέρας αυτής , τα υπόλοιπα ) τόσο η συμπεριφορά μας αυτή περνώντας στην επόμενη και στην μεθεπόμενη γενιά οδηγών ( τα παιδιά μας , τα εγγόνια μας ) , θα έχει σαν αποτέλεσμα να θρηνήσουν περισσότερα θύματα από τροχαία ατυχήματα .

Ας νικήσουμε λοιπόν σε αυτήν την πάλη με τον ¨κακό μας ¨ εαυτό.

Πριν ¨γυρίσουμε¨ το κλειδί του αυτοκινήτου ή της μηχανής , ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ όπως πρέπει να βάλουμε το κράνος μας και την ζώνη μας ,ας ¨διαγνώσουμε ¨ στον εαυτό μας , βάσει των ανωτέρων δεδομένων , και ας αναρωτηθούμε δυνατά και ειλικρινά .ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΔΗΓΉΣΟΥΜΕ ;; εάν μπορούμε να οδηγήσουμε, τι πρέπει να ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ , για να προστατέψουμε τον εαυτό μας … από τον εαυτό μας.υς!