Αξιότιμε κ Πρόεδρε

Καταρχήν θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας στην Π.Υ Μυτιλήνης. Είστε ο πρώτος Αρχηγός κόμματος που μας επισκέπτεται και αυτό δείχνει ότι κατανοείτε τα μεγάλα και χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν το Πυροσβεστικό Σώμα.

Επιγραμματικά θα θέλαμε να σας αναφέρουμε μερικά από τα πάγια αιτήματά μας, τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο:

• Καταβολή του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Είναι τουλάχιστον τραγελαφικό να προσπαθούμε να αποδείξουμε την επικινδυνότητα του επαγγέλματος και το αίτημα για έμπρακτη και όχι θεωρητική αναγνώρισή της είναι πλέον πιο επιτακτικό από κάθε άλλη φορά. Για το οποίο πλέον είμαστε αποφασισμένοι μέσο της Ομοσπονδίας μας να καταφύγουμε με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
• Άμεσες προσλήψεις προσωπικού. Για την κάλυψη των πραγματικών κενών, που αποδεικνύονται από τις χιλιάδες ώρες υπερωριών και τα αμέτρητα χιλιόμετρα μετακινήσεων στα οποία εξαναγκάζονται οι συνάδελφοι. Αρκεί δε μια ματιά σε οποιαδήποτε Υπηρεσία, για να φανεί το γεγονός ότι η στελέχωση στην πλειοψηφία της καλύπτεται από γερασμένο προσωπικό, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση αρνείται την ύπαρξη κενών και προσπαθεί με επικοινωνιακά τερτίπια και ταχυδακτυλουργικά κόλπα να καλύψει τις ανάγκες, εις βάρος φυσικά των υπαλλήλων. Αναλυτικά αναφέραμε:

• Παράνομες επιφυλακές. Προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υψηλές απαιτήσεις της αντιπυρικής περιόδου, και δεδομένης της έλλειψης προσωπικού που προαναφέρθηκε, η φυσική και πολιτική ηγεσία προσφεύγουν στην αύξηση επιφυλακών με το ήδη υπάρχον προσωπικό. Το γεγονός αυτό καταστρατηγεί κατάφωρα τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων, καθώς εξαναγκάζονται σε υπερεργασία πέραν της προβλεπόμενης, σε σωματική και ψυχική εξουθένωση και σε διατάραξη της οικογενειακής και προσωπικής τους ζωής σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό. Όλα αυτά φυσικά θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των υπαλλήλων, αλλά και την αποτελεσματικότητά τους κατά τη διάρκεια πραγματικών συμβάντων. Δε χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις για να κατανοήσει κάποιος ότι ένα σωματικά και ψυχικά κουρασμένο προσωπικό δεν είναι σε θέση να αποδώσει τα μέγιστα. Για μία ακόμη φορά, η υπερπροσπάθεια και η αυτοθυσία είναι τα μόνα όπλα των πυροσβεστών.
• Απλήρωτη Υπερεργασία. Όσο άδικο και αν ακούγεται το καθεστώς επιφυλακών που προαναφέρθηκε, το γεγονός ότι δεν αποζημιώνεται το καθιστά αδιανόητο. Οι υπάλληλοι του κλάδου μας είναι οι μόνοι που για την υπερεργασία δεν αποζημιώνονται χρηματικά, αλλά σε ρεπό, τα οποία φυσικά θα λάβουν όταν δύναται η υπηρεσία.
• Οικονομική εξαθλίωση. Με μείωση μισθών και πάγωμα αυτών πάνω από 15ετία. Με τις απαιτήσεις που έχουν προαναφερθεί, σε μία ολοένα και δυσκολότερη όσον αφορά την καθημερινή επιβίωση πραγματικότητα, καθώς η ποιότητα ζωής αποτελεί παρελθόν, μεμονωμένα θέματα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το υπάρχον πλαίσιο.
  • Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού με ότι αυτό συνεπάγεται σε εμας και στις οικογένειες μας.
  • Η οικονομική αποζημίωση για περιστατικά εκτός έδρας, νυχτερινά, πενθήμερα και αναπροσαρμογή των μισθολογικών κλιμακίων δεν έχει επικαιροποιηθεί τα τελευταία σαράντα χρόνια.
  • Επιπλέον, σε μία χώρα, στην οποία, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης η ανεργία έχει πέσει κάτω από 10%, οι υπάλληλοι του δημοσίου εξακολουθούν να επιβαρύνονται με 2% υπέρ ανεργίας!
• Υπάλληλοι / Πολίτες Γ’ Κατηγορίας. Με παράνομη καταστρατήγηση των γονικών αδειών και διευκολύνσεων ειδικά κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Δίχως παιδικούς σταθμούς – παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά μας. Με παράλληλο κόψιμο των αδειών και των ρεπό και αυτό με θεσμοθέτηση.
• Υγιεινή και Ασφάλειας στην εργασία. Απλά δεν υφίσταται!

Αυτά είναι ενδεικτικά παραδείγματα μίας συνολικής κατάστασης που έχει οδηγήσει στην οικονομική και επαγγελματική εξαθλίωση των υπαλλήλων, σε μια διαρκώς πιο απαιτητική καθημερινότητα χωρίς ανταπόδοση.