Κύριε Υπουργέ,

Καθώς διανύουμε μια ακόμη δύσκολη αντιπυρική περίοδο, στα ούτως ή άλλως δυσβάσταχτα χρόνια της οικονομικής κρίσης που έχει επηρεάσει τις ζωές όλων μας, οι τελευταίες εξελίξεις αλλά και η τραγική καθημερινότητα που βιώνουμε καθιστούν επιτακτική την ανάγκη αναθεώρησης του πλαισίου, σύμφωνα με το οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις που αφορούν στο Πυροσβεστικό Σώμα.

Η πρόσφατη τραγική απώλεια δύο συναδέλφων, αλλά και οι κατά καιρούς σοβαροί τραυματισμοί και προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν άλλοι συνάδελφοι δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν σε ζυγαριά με αντίβαρο τις οικονομικές περικοπές που συνεπάγονται τα μνημόνια.

Η επικινδυνότητα του επαγγέλματος ήταν σε όλους μας γνωστή όταν το επιλέξαμε. Το ατύχημα όμως μετατρέπεται σε έγκλημα όταν οφείλεται σε παραλείψεις και ελλείψεις που πηγάζουν από δημοσιονομικές πολιτικές, «εξορθολογισμούς» και «αναδιαρθρώσεις», με μοναδικό στόχο την περικοπή δαπανών στο βωμό των μνημονίων.

Συγκεκριμένα, τα μέσα ατομικής προστασίας έχουν προ καιρού πάψει να μας προστατεύουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι αντιπυρικές στολές δόθηκαν τελευταία το 2007,και, όπως είναι φυσικό, σήμερα, δέκα σχεδόν χρόνια μετά, δεν είναι πλέον αντιπυρικές και πολλές φορές, ούτε καν στολές. Αντίστοιχα, τα φίλτρα από μεγάλο αριθμό μασκών έχουν λήξει από το 2004! Και αυτά βέβαια αποτελούν ενδεικτικά μόνο παραδείγματα.

Το κόστος αγοράς τους είναι απαγορευτικό και σίγουρα δεν αποτελεί ευθύνη των υπαλλήλων! Στην όλη κατάσταση έρχεται να προστεθεί η κάκιστη κατάσταση των ελαστικών των αυτοκινήτων, η οποία είναι αδιανόητη για ένα Μηχανοκίνητο Σώμα σαν το Πυροσβεστικό.
Παράλληλα με τους καθημερινούς κινδύνους που αντιμετωπίζουμε, η μείωση προσωπικού που οφείλεται στη δυσαναλογία συνταξιοδοτήσεων και προσλήψεων, συνεπάγεται εξαιρετικά μεγάλο φόρτο εργασίας στην αντιπυρική περίοδο και όχι μόνο, με πρόσθετα και επιφυλακές που οδηγούν στην εξάντληση και φυσικά κατά συνέπεια σε μειωμένη ικανότητα αντίδρασης και απόδοσης σε ώρα ανάγκης.

Και όλα αυτά βέβαια, χωρίς καμία πρόσθετη οικονομική απολαβή, αντιθέτως με το διαρκή κίνδυνο νέων περικοπών, παρά το γεγονός ότι ακόμη και οι προηγούμενες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από το ΣτΕ. Η ουσιαστική απουσία υγειονομικής περίθαλψης, καθώς οι συμβεβλημένοι ιατροί είναι ελάχιστοι και το νοσοκομείο έχει περιορισμένες δυνατότητες κάλυψης των αναγκών, αλλά και η αύξηση του Φ.Π.Α. στα νησιά μας, που είναι ούτως ή άλλως επιβαρυμένα λόγω των μεταφορικών, ολοκληρώνει το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγούμαστε.

Και, καθώς αναφερόμαστε σε αδιέξοδα, μια καινούρια απόφαση – και πάλι βέβαια με στόχο τις οικονομικές περικοπές – μας αφήνει άναυδους: οι υπάλληλοι του Πυροσβεστικού Σώματος δεν δικαιούνται άδεια ανατροφής κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, λόγω φυσικά αυξημένων αναγκών και έλλειψης προσωπικού. Αυτό που δεν μπορεί κανείς προφανώς να εξηγήσει είναι τι θα γίνει ένα βρέφος λίγων μηνών αν έχει την ατυχία να γεννηθεί πριν την αντιπυρική περίοδο!

Κύριε Υπουργέ, κατανοούμε μεν, τις δυσκολίες που προκύπτουν από την ανάγκη τήρησης των δεσμεύσεων της κυβέρνησης, ωστόσο δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι τα όποια δημοσιονομικά προγράμματα και οι όποιες πολιτικές μπορούν να θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή και την ασφάλεια, τόσο τη δική μας, των οικογενειών μας, αλλά και όλων αυτών που καλούμαστε να προστατεύσουμε.

Μην γίνετε συνεργοί σε εγκλήματα – κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά!